آزمایش RF (quantitative & qualitative )

اشتراک گذاری:

تصویری از اعضای بدن انسان که ممکن است آرتروز بگریند

RF

آزمایش روماتوئید RF

رنج نرمال آزمایش روماتوئید RF

منفی ( کمتر از U/ml 60 به روش نفلومتری).

در کهنسالان اندکی افزایش می یابد.

کاربرد آزمایش روماتوئید RF

آزمون RF برای تشخیص آرتریت روماتوئید (RA) به کار می رود.

شرح آزمایش روماتوئید RF

بیماری التهابی مزمنی است که بیشتر مفاصل به ویژه مفصل های کف دستی ، انگشتی ، بین انگشتی پروکسیمال و مچ را مبتلا می سازد. اما هر یک از دیگر مفاصل سینوویال بدن را نیز ممکن است مبتلا نماید.

در این بیماری آنتی بادی های غیر طبیعی توسط لنفوسیت ها در غشاهای سینوویال تولید و به عنوان "آنتی ژن" عمل می کنند. سایر آنتی بادی های IgG و IgM سرم بیمار با بخش Fc مولکول آنتی ژن غیر طبیعی IgG در مفصل واکنش می دهند و کمپلکس ایمنی تولید می کنند. این کمپلکس های ایمنی ، سیستم کمپلملن و سایر سیستم های التهابی را فعال می نمایند و آسیب مفصلی پدید می آورند. آنچه RF نامیده می شود در واقع IgM و گاهی نیز IgG و IgA واکنش دهنده است. IgG و IgA نیز می توانند با "آنتی ژن IgG" سینوویال واکنش دهند. بافت های غیر مفصلی دیگری که ممکن است درگیر این التهاب خود ایمنی شوند عبارت از از عروق خونی ، ریه ها ، اعصاب و قلب می باشند.

آزمون های RF بر اساس شناسایی این آنتی بادی های IgM می باشند. نقش دقیق RF در پاتوفیزیولوژی بیمار به خوبی مشخص نگردیده است. تیتر RF در حدود 80% مبتلایان به RA مثبت است. در صورتی RF را مثبت در نظر می گیرند که رقت بیش از 1:80 آن نیز مثبت گردد. چنانچه تیتر مثبت RF کمتر از 1:80 باشد ، بیماری هایی چون لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) ، اسکلرودرما و سایر بیماری های خود ایمن را باید در نظر آورد. هرچند مقدار طبیعی آن را حالتی در نظر می گیرند که "هیچگونه فاکتور روماتوئیدی در تیتر پایین قابل تشخیص نباشد" ، با این حال تعداد کمی از افراد طبیعی نیز دارای تیتر پایین RF می باشند. به علاوه وجود RF منفی ، تشخیص RA را رد نمی نماید. در صورت استفاده از روش نفلومتری ، مقدار طبیعی بایدکمتر از 60 U/Ml باشد. Rf شاخص مفیدی برای بیماری نمی باشد ، زیرا در افرادی که نشانه های بیماری در آنان از بین رفته است نیز همچنان مثبت باقی می ماند.

در آزمون تثبیت لاتکس ، IgG انسانی را روی ذرات لاتکس مصنوعی چسبانده و با سرم بیمار مخلوط می کنند. در صورت وجود RF ، آگلوتیناسیون قابل مشاهده یی ظاهر می شود. سایر بیماری های خود ایمن از قبیل SLE یا سندرم شوگرن نیز می توانند سبب مثبت شدن آزمون RF شوند. گاهی اوقات RF در مبتلایان به سل ، هپاتیت مزمن ، منونوکلئوز عفونی و اندوکاردیت باکتریایی تحت حاد نیز مشاهده می گردد.